Aby przechowywać dane na komputerze, konieczne jest określenie formy ich przechowywania. Na potrzeby baz danych zostały zdefiniowane klasyczne techniki organizowania informacji, zwane modelami baz danych.

Modele baz danych:

• Jednorodny – model w którym wszystkie dane są umieszczone w jednej tabeli, jednym arkuszu (kostce analitycznej). Przykładem jest książka telefoniczna. Cechuje go łatwość i szybkość odczytywania danych, wadą natomiast jest duża liczba duplikatów, które mogą się pojawiać i zwiększać zużycie zasobów komputera. Dane w tym modelu nie zawsze będą łatwe do odnalezienia. Opierając się na przykładzie książki telefonicznej łatwo znaleźć numer telefonu szukając po nazwisku i imieniu, ale znalezienie nazwiska mając numer telefonu jest bardzo trudne. Książka telefoniczna zawiera dane ułożone wg nazwisk i nie jest zoptymalizowana pod kątem wyszukiwania nazwisk poprzez numer telefonu.
• Hierarchiczny – w tym modelu przechowywane dane są zorganizowane w postaci drzewa. Informacja jest zawarta w dokumentach oraz strukturze drzewa. W hierarchicznym modelu danych nie można wstawić rekordu podrzędnego, dopóki nie zostanie powiązany z nadrzędnym. Usunięcie rekordu nadrzędnego powoduje usunięcie wszystkich rekordów podrzędnych.

Model hierarchiczny

• Sieciowy – Połączenia między dokumentami tworzą sieć. Informacja jest zawarta w dokumentach oraz w przebiegu połączeń sieci. Jest to model bardzo podobny do hierarchicznego z tą różnicą, że gałęzie jednego drzewa mogą być wspólne z gałęziami innych drzew.

Model sieciowy

• Obiektowy – łączy cechy programów komputerowych tworzonych w językach programowania obiektowego z cechami aplikacji bazodanowych. Obiekt w bazie reprezentuje obiekt w świecie rzeczywistym.
• Relacyjny – w tym modelu danych informacja jest zapisywana w tabeli w formie wierszy. Tabele tworzą powiązania między sobą zwane relacjami. Rysunek z poprzednich zajęć. Ze względu na funkcjonalność relacyjny model danych jest najczęściej wykorzystywany przy projektowaniu baz danych.